আপোনাৰ সন্তানে পঢ়িবলৈ ভাল পায় নে? আপোনাৰ সন্তানক পঢ়াশুনাত কেনেদৰে আগ্ৰহী কৰিব? আপুনি আপোনাৰ সন্তানৰ আগ্ৰহৰ অভাৱৰ বাবে চিন্তিত নেকি? অভিভাৱক হিচাপে আপুনি পৰিস্থিতিটোৰ সৈতে কেনেদৰে মোকাবিলা কৰিব? সন্তানক সহায় কৰিবলৈ আপুনি কি ৰণনীতি গ্ৰহণ কৰা উচিত? বিষয়টো বুজিব পাৰিছেনে নাই তাৰ ওপৰত নজৰ দিব লাগিব আপুনা। বিদ্যালয়ত বিষয়বোৰ যি গতিত সামৰি লোৱা হয় তাৰ সৈতে চলিব পাৰিছে নে নাই তাৰ ওপৰতো গুৰুত্ব দিব লাগিব আপুনি। ঘৰত ভুল শিক্ষা নিদিব। হতাশা আৰু অন্যান্য মানসিক সমস্যাৰ পৰা বচাবলৈ ঘৰুৱা হিংসা আৰু কাজিয়া ইত্যাদিৰ পৰা আতৰত ৰাখিব লাগিব।
সহকৰ্মীৰ চাপ আৰু বেয়া সঙ্গৰ পৰা আতৰত থকাত সহায় কৰিব লাগিব। ভাল প্ৰদৰ্শন কৰিবলৈ অত্যাধিক চাপ দিয়াৰ পৰা বিৰত থাকিব লাগিব। আপুনি আপোনাৰ সন্তানৰ বিকাশত সমান অংশীদাৰ হওক। আপুনি আপোনাৰ সন্তানৰ প্ৰতি আপোনাৰ দায়বদ্ধতা বুজি পাওক। শিশুটো এতিয়াও অপৰিপক্ক আৰু এতিয়াও সকলো ব্যৱহাৰিক উদ্দেশ্যৰ বাবে আপোনাৰ তত্বাৱধানত আছে। সেয়েহে,সঠিক নিৰ্দেশনাৰ জৰিয়তে শিশুটোক সহায় কৰাটো আপোনাৰ দায়িত্ব হৈ পৰে। আপোনাৰ সন্তানক সদায় উৎসাহিত কৰি ৰাখক। এটা ভাল পৰিৱেশৰ সৃষ্টি কৰক,আন কৰো লগত তুলনা নকৰিব,আপোনাৰ সন্তান আন কাৰোবাৰ সন্তানৰ দৰে একে নহয়। তেওঁলোকৰ সামৰ্থ্য আৰু পৰিস্থিতি পৃথক আৰু আপুনি সেইটো বুজিব লাগিব। আপোনাৰ সন্তানৰ প্ৰতি ভৰসা ৰাখিব। এক স্বাস্থ্যকৰ পৰিৱেশ সৃষ্টি কৰক যি শিকাৰ বাবে অনুকূল। বিভ্ৰান্তিবোৰ আঁতৰ কৰক। অধ্যয়ন আৰু অন্যান্য কাৰ্যকলাপৰ বাবে নিৰ্ধাৰিত সময়ৰ সৈতে দৈনিক ৰুটিন এটা এখন বনাওক। আপুনি এক ভাৰসাম্য সৃষ্টি কৰিব লাগিব যাতে শিশুটোৱে অধ্যয়নৰ উপৰিও মনোৰঞ্জন আৰু ৰুচিৰ বাবেও আগ্ৰহী হয়। চৰ্তহীনভাৱে প্ৰেম কৰক।
অধ্যয়ন নকৰাৰ বাবে শাস্তি হিচাপে স্নেহ বা দুৰ্বল গ্ৰেড ৰখা নকৰিব। স্নেহ বন্ধ কৰিলে শিশুটো দোষী,অবাঞ্ছিত আৰু ভয় খোৱা অনুভৱ কৰিব। আপুনি তেওঁলোকৰ সমৰ্থন প্ৰণালী আৰু আপোনাৰ এই আচৰণে শিশুটোৰ ওপৰত নেতিবাচক প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে । প্ৰেম,বুজাবুজি,উৎসাহ আৰু সমৰ্থনৰ পৰিৱেশ সৃষ্টি কৰক। আপোনাৰ সন্তানে সজাগ হোৱা উচিত যে আপুনি তাক এৰি দিয়া নাই আৰু আপুনি এজন বন্ধু,দাৰ্শনিক আৰু নিৰ্দেশক হিচাপে তেওঁৰ কাষত থিয় দি আছে। গ্ৰহণযোগ্যতা আৰু আত্মবিশ্বাস প্ৰদৰ্শন কৰা এক উপায়ে শিশুটোক উন্নত প্ৰদৰ্শন কৰিবলৈ উৎসাহিত কৰে। প্ৰত্যাশা পূৰণ কৰা আৰু আনক সন্তুষ্ট কৰাটো মানুহৰ প্ৰকৃতি। প্ৰশংসা আৰু বিশ্বাসে এক প্ৰেৰণা হিচাপে কাম কৰে। মনত ৰাখিব,শিশুবোৰ প্ৰাপ্তবয়স্কতকৈ বেলেগ নহয়,তেওঁলোকে স্বীকৃতি,প্ৰশংসা আৰু বিশ্বাস বিচাৰে। আপোনাৰ সন্তান যোগ্য হ’লে প্ৰশংসা কৰি উৎসাহিত কৰিব। শিশুৱে কৰা প্ৰগতিৰ প্ৰশংসা কৰক। আপোনাৰ লক্ষ্য হ’ব লাগিব আপোনাৰ সন্তানক অনুপ্ৰাণিত কৰা,তাৰ ভিতৰৰ শক্তি বিচাৰি উলিওৱাত সহায় কৰা,তাক উৎসাহ আৰু প্ৰেৰণাত সহায় কৰা।
তুলনাৰ ফলত কেৱল নিৰুৎসাহ,খং আৰু আত্ম-মূল্য হেৰুওৱা হয়। আনহাতে,অনুপ্ৰেৰণাই আবেগ কঢ়িয়াই আনে। স্বাধীনতা আৰু পছন্দৰ অনুমতি দিয়ক। আপুনি শিশুটোৰ বাবে নিয়ম নিৰ্ধাৰণ কৰিব পাৰে,অধ্যয়ন আৰু খেলৰ বাবে নিৰ্ধাৰিত সময়ৰ সৈতে সময়সূচী এখন আঁকিব পাৰে। বহুতো অভিভাৱকে এনে কৰে আৰু ই এক প্ৰকাৰৰ নিয়ন্ত্ৰণৰ পথ। আপুনি কৰ্তৃত্বশীল হৈ এক ভাৰসাম্যহীনতা সৃষ্টি কৰিব লাগিব। এই পৰিকল্পনাটোৰ বিষয়ে যোৱাৰ এটা ভাল উপায় হ’ল শিশুটোক তাৰ বিকাশত অন্তৰ্ভুক্ত কৰা। শিশুটোক ক’বলৈ দিয়ক। শিশুৱে কি কৰিব লাগিব তাৰ ওপৰত আধাৰিত কৰি মৌলিক নিৰ্দেশনা নিৰ্ধাৰণ কৰক – হোমৱৰ্ক,স্ব অধ্যয়ন/ সংশোধন/অনুশীলনী আৰু মনোৰঞ্জন আৰু দক্ষতাৰ বিকাশ আদি । প্ৰতিটো কাৰ্যকলাপৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় সময় নিৰ্ধাৰণ কৰক আৰু তাৰ পিছত আপোনাৰ সন্তানে কেতিয়া কি কৰিব বিচাৰে সিদ্ধান্ত ল’বলৈ দিয়ক।। তেওঁ সংশোধন কৰিব বিচৰা বিষয়বোৰ বাছনি কৰিবলৈ অনুমতি দিয়ক। বাছনি কৰিবলৈ স্বাধীনতা দিয়াটোৱে শিশুটোক দায়বদ্ধ কৰে। নিশ্চিত কৰিব যে শিশুটো এই দায়িত্বৰ বাবে সাজু,তাৰ সৈতে কথা পাতক আৰু তাক জনাব যে সি তাৰ কামটো যাতে সতৰ্কতাৰে কৰে। প্ৰথম পদক্ষেপটো হ’ল আপোনাৰ সন্তানক নিৰ্দেশনা আৰু অনুপ্ৰেৰণা প্ৰদান কৰা। সংগ্ৰামবোৰ তেতিয়া মোকাবিলা কৰা সহজ হৈ পৰে। স্বাধীনতা আৰু পছন্দৰ অনুমতি দিয়াটোৱে আপোনাৰ দায়িত্ব হ্ৰাস নকৰে। আপুনি এতিয়াও আপোনাৰ সন্তানে কি কৰে মূল্যায়ন কৰিব লাগিব –আপুনি তেওঁৰ সংগ্ৰামবোৰ কি সেই বিষয়ে সজাগ হ’ব লাগিব । স্মৃতিশক্তিৰ দক্ষতা উন্নত কৰা শিকাৰ কৌশল গ্ৰহণ কৰক। সন্তানৰ সংগ্ৰাম বুজি বজাই ৰাখিব আৰু তাৰ সমস্যাবোৰৰ সমাধান বিচাৰিব। তেওঁক বিশেষ প্ৰশিক্ষণৰ প্ৰয়োজন নেকি?অধিক অনুশীলন ব্যায়ামে সহায় কৰিব নেকি?আপুনি বা আপোনাৰ পত্নীয়ে শিশুটোক পঢ়াশুনাত সহায় কৰিবলৈ সপ্তাহত কেইঘণ্টা সময় দিব পাৰিছে?