আজি গৰু বিহু। কিন্তু ঘৰত গৰু নথকা পৰিয়ালে গৰু বিহু কেনেকৈ পাতিব? এই প্ৰসংগত বিশিষ্ট চিন্তাবিদ হীৰেন গোহাঁইয়ে বিহুৰ এক নতুন দিশৰ কথা উত্থাপন কৰিছে। তেওঁৰ মতে, বিহু কেৱল পৰম্পৰাৰ মাজত সীমাবদ্ধ নহয়; ই প্ৰকৃতি, জীৱ-জন্তু আৰু সমাজৰ সৈতে গভীৰভাৱে জড়িত। তেওঁ পৰামৰ্শ দিছে যে, গৰু নথকা পৰিয়ালেও পোহনীয়া জীৱ-জন্তুৰ প্ৰতি মৰম-চেনেহ প্ৰকাশ কৰি এই দিনটো উদযাপন কৰিব পাৰে।
গোহাঁইৰ মতে, বিহুৰ দিনটো কেৱল গৰু-ম’হৰ যত্নৰ মাজত সীমিত নহয়। বন্য জীৱ-জন্তুৰ সুৰক্ষাৰ বাবেও কিবা এটা কৰাৰ সুযোগ এই দিনটোতে ল’ব পাৰি। তেওঁ পৰিৱেশৰ ভাৰসাম্য ৰক্ষাৰ বাবে গছ-গছনি ৰোপণৰ গুৰুত্বৰ ওপৰত জোৰ দিছে। “গছ-গছনি নহ’লে বিহু ক’ৰ পৰা হ’ব?”—তেওঁৰ এই প্ৰশ্নই আমাক প্ৰকৃতিৰ সৈতে আমাৰ সম্পৰ্কৰ কথা পুনৰ ভাবিবলৈ বাধ্য কৰে। তেওঁৰ মতে, গছ-গছনিকো বিহুৰ এক অংশ হিচাপে গণ্য কৰা উচিত। বৃক্ষৰোপণৰ জৰিয়তে আমি বিহুৰ দিনটোত পৰিৱেশৰ প্ৰতি দায়বদ্ধতা প্ৰকাশ কৰিব পাৰোঁ।
ইয়াৰ উপৰিও, গোহাঁইয়ে বিহুৰ ব্যৱসায়িক মনোভাৱৰ সমালোচনা কৰিছে। তেওঁ কয় যে, বিহুক ব্যৱসায়ৰ মাধ্যম হিচাপে নহয়, সকলোৱে একেলগে মিলি এই উৎসৱ পাতিব লাগে। তেওঁৰ মতে, আমি নিজেই বিহু পাতি, নিজেই ইয়াৰ আনন্দ উপভোগ কৰিব পাৰোঁ। তেওঁ আশা কৰে যে, বিহুৰ প্ৰকৃত ৰূপ আৰু সাংস্কৃতিক গভীৰতা দেখি পৰ্যটকো আকৰ্ষিত হ’ব। “আমি নিজৰ হাতেৰে বিহু পাতিম, নিজৰ সংস্কৃতিৰে ইয়াক জীপাল কৰিম,”—তেওঁৰ এই কথাই অসমীয়া সমাজক নিজৰ পৰিচয়ৰ প্ৰতি গৌৰৱান্বিত হ’বলৈ উৎসাহিত কৰে।
হীৰেন গোহাঁইৰ এই আহ্বান বিহুৰ দিনটোত প্ৰকৃতি আৰু সমাজৰ প্ৰতি দায়বদ্ধতাৰ জৰিয়তেও অৰ্থপূৰ্ণ কৰাৰ এক প্ৰয়াস। তেওঁৰ চিন্তাধাৰাই আমাক বিহুৰ পৰম্পৰাগত ৰূপৰ লগতে আধুনিক পৰিৱেশ আৰু সামাজিক প্ৰেক্ষাপটত ইয়াক পুনৰ সংজ্ঞায়িত কৰাৰ প্ৰেৰণা দিয়ে। এই ব’হাগত আমি সকলোৱে মিলি তেওঁৰ এই আহ্বানক বাস্তৱত ৰূপায়িত কৰি বিহুক এটা সেউজীয়া, সুস্থ আৰু সাম্প্ৰদায়িক অসমৰ প্ৰতীক হিচাপে গঢ়ি তুলিব পাৰোঁ।
